Indentities

Op zondag 13 januari 2019 presenteerde het Migratiemuseum Heerlen in samenwerking met Take Twee het videoproject ‘IDENTITIES – Migration’, in aanwezigheid van de makers Eric Meyer & Rick Alberigs.

De video die in het tijdelijke museum in Heerlen werd getoond, bevatte portretten van zeven bewoners uit Maastricht met een migratieachtergrond. De video is vervolgens doorlopend te zien zijn als onderdeel van de tentoonstelling Niet Bang Zijn. Studio Take Twee wil ook Heerlen onderdeel van hun ‘reis’ maken.

Work in progress
Identities – Migration is een work in progress. De komende twee jaar maakt Studio Take Twee (audio-visueel kunstenaars Eric Meyer & Rick Alberigs) portretten van mensen die leven in Nederland, maar met een ander cultureel DNA. Zij strijken hiervoor neer in Nederlandse steden, waaronder Maastricht, Eindhoven, Amsterdam en Rotterdam, waar zij bewoners portretteren. Tegelijkertijd wordt deze groeiende portretgalerij in de vorm van pop-up installaties in deze steden geëxposeerd. Uiteindelijk komen eind 2020 alle portretten samen in een museale installatie.

Mijnmigratie
Om ook Heerlen onderdeel te maken van het project, is het kunstenaars-duo op zoek naar oud-mijnwerkers die in de jaren ’60 en 70’ als migranten naar de voormalige Oostelijke mijnstreek zijn gekomen. Hoe was het voor hen om in een geheel andere cultuur terecht te komen, hoe zijn ze daarmee omgegaan en hoe is het nu met hen? Ook zijn de makers benieuwd wat huidige migranten naar de regio Parkstad trekt. Ze komen graag in contact via info@taketwee.nl.

Over IDENTITIES – Migration
Je komt uit een land met haar eigen tradities en (on)geschreven regels. Vervolgens kom je, vrijwillig of gedwongen, terecht in een land waar alles anders is. Hoe ga je daarmee om? In hoeverre hou je je vast aan oude gebruiken en opvattingen? Wat doet het met je? In hoeverre verandert het jouw identiteit, bestaat identiteit eigenlijk wel of is het een fictie? Meer in-formatie zie: https://www.taketwee.nl/identities-migration/
https://migratiemuseumheerlen.nl/events/identities-migration-introductie/
_________________________________________

Portretten

Kamanzi (Rwanda) groeide op in een dorp in Zwitserland als jongste kind van Rwandese ouders. Zijn vader leerde hem dat hij niet half half is, maar 100 procent Zwitsers en 100 procent Rwandees. Waardoor hij zich nu overal thuis kan voelen.

De hooggespannen verwachtingen van haar ouders naar hun dochter toe hielden Nina (Griekenland) lange tijd geketend. Vanaf kind had zij een zachte stem die zij nauwelijks durfde te verheffen. Nina ging op zoek naar haar eigen stem – een reis die haar naar Maastricht bracht – en laat deze steeds meer ‘spreken’.

Lamin (Gambia) groeide op in een kleine gemeenschap aan de rand van de rimboe van Gambia. Nadat zijn beide ouders naar Sierra Leone waren vertrokken, vluchtte hij als 8-jarige naar de jungle waar hij twee jaar wist te overleven temidden van wilde dieren. Lamin is een oermens, de natuur is zijn belangrijkste leermeester.

Anu (India) groeide beschermd op in een invloedrijke familie, omringd door personeel en een eigen kindermeisje. Door haar migratie naar Nederland gaf zij haar bevoorrechte positie op om zichzelf en de wereld beter te leren kennen.

Voor Abakoula (Niger) is de theeceremonie zijn voedingsbron, een ritueel om voeling te houden met de Abakoula die als kind de kudde hoedde en door de woestijn met kamelen trok. Maar ook in Nederland kan hij zijn wie hij is. In zijn woorden: “Integratie betekent niet dat alles wat je bent of was opzij schuift. Aanpassen is voelen wat jou verbindt met de mensen hier.”

Als hoogopgeleide vrouw liep Saima (Pakistan) aan tegen de ongelijke kansen van man en vrouw in Pakistan en kwam daarom als kennismigrant naar Nederland. Hoewel ze haar Pakistaanse nationaliteit heeft opgegeven, zegt ze zich niet minder Pakistaanse te voelen. “Het enige wat voor mij is veranderd, is mijn paspoort.”

Julian (Colombia) beschrijft zijn jeugd als een opgroeien in een vissenkom, terwijl hij verlangde naar open water. Zijn identiteit is de muziek, zoals hij zelf zegt. “Alles wat ik doe, het wonen in verschillende landen, het reizen, wordt bepaald door mijn muziek. En je kunt altijd communiceren, een huis vinden, je aanpassen. Er zijn altijd mogelijkheden.”

Enkele foto’s van deze interessante avond